bn. bw. (-er, -st), zich gedragende op eene wijze die met de zedelijke beginselen in strijd is: eene weldaad bewijzen aan een onzedelijk persoon; de zedelijke beginselen schendende: een onzedelijk boek; in zichzelve is de kunst nooit onzedelijk. ONZEDELIJKHEID, v.
Inloggen
Log hier in om direct te kunnen beginnen met schrijven.
