bn. bw. (-der, -st), niet te wederstaan : de onweerstaanbare veroveraar; dit meisje is onwederstaanbaar; eene onweerstaanbare macht; eene onweerstaanbare neiging; met onweerstaarbaren aandrang;
— bw. zoo dat geen weerstaan mogelijk is : zij kan onweerstaanbaar beminnelijk zijn. ONWEERSTAANBAARHEID, v.