onwederstaanbaar
('sta:nba:r) = onweerstaanbaar.
J.H. van Dale (1898)
bn. bw. (-der, -st), niet te wederstaan : de onweerstaanbare veroveraar; dit meisje is onwederstaanbaar; eene onweerstaanbare macht; eene onweerstaanbare neiging; met onweerstaarbaren aandrang; — bw. zoo dat geen weerstaan mogelijk is : zij kan onweerstaanbaar beminnelijk zijn. ONWEERSTAANBAARHEID, v.
Gerelateerde zoekopdrachten
Log hier in om direct te kunnen beginnen met schrijven.
Wil je dit begrip toevoegen aan je favorieten? Word dan snel vriend van Ensie en geniet van alle voordelen: