Ontveinzen

betekenis & definitie

(ontveinsde, heeft ontveinsd), door te veinzen als niet bestaande doen voorkomen : hij ontveinsde hun niets van hetgeen hun te wachten stond; onze laatste ontmoeting heeft mij geschokt en ik wil dit niet ontveinzen; zich iets ontveinzen. het aan zichzelf niet willen bekennen : hij trachtte zich steeds zijne eigen gebreken te ontveinzen. ONTVEINZING, v. het ontveinzen.