(ontsprong, is ontsprongen), van of uit iets wegspringen : een getergde leeuw, die zijn hol ontspringt;
— (oneig.) den dans ontspringen, het gevaar ontkomen;
— ontsnappen: zij zullen ’t niet ontspringen;
—: snel uit iets te voorschijn komen : een juichtoon aan het hart ontsprongen;
— zijn oorsprong hebben : de Rijn ontspringt op den St. Gothard.
