Gepubliceerd op 01-11-2018

Ontleding

betekenis & definitie

v. (-en), anatomische verdeeling van dieren of planten; (natuurk., scheik.) ontbinding : scheikundige ontleding door de electrische vonk; ontleding van kleuren, van het zonlicht;

— verdeeling, verbrokkeling, b. v. van landstreken;
— het onderscheiden en afzonderlijk beschouwen van de deelen van een onstoffelijk geheel: de ontleding van een zin. een gedicht;
— nauwkeurig onderzoek van een werk van wetenschap of kunst, het nagaan hoe dat werk is samengesteld: de ontleding van een tooneelstuk, van een roman.