Onteigenen

betekenis & definitie

(onteigende, heeft onteigend), een zaak maken tot het eigendom van iem. anders: betwist, onteigend en verlaten, verviel het slot; inz. in rechten, op een bij de wet bepaalde wijze: deze huizen zijn door de Staat ten algemenen nut onteigend; een persoon van de eigendom over iets ontzetten; door een tweede huwelijk zijn erfgenamen van een deel van zijn staten onteigenen.