v. (-pen), de benedenlip, de lip welke zich aan de onderzijde van den mond bevindt, in tegenstelling van de bovenlip; de onderlip krullen (omkrullen), ze kruiswijze buigen, meestal ten gevolge van toorn, verontwaardiging of minachting; •
—• op de onderlip bijten, er op bijten, als teeken van verbeten woede, hevige gemoedsbeweging of verlegenheid;
— de onderlip vooruitsteken, als teeken van minachting; de onderlip laten hangen, van verdriet; eene hangende onderlip, ten gevolge van ouderdom of moedeloosheid; de onderlip optrekken, eene opgetrokken onderlip, als teeken van stijfheid of van stijfhoofdigheid. ONDERLIPJE, o. (-s).
