(kreeg onder, heeft ondergekregen), (van losse schoeisels, inz. van schaatsen) ze zichzelven of een ander onder de voeten krijgen, ■er in slagen ze onder te binden : ik kan mijn schaatsen niet onderkrijgen, het eene hakteer is stuk;
— 'tvan pers.) eig. : iem. onder zich op den grond, onder de knie, en dus in zijn bedwang, in zijne macht krijgen, er in slagen hem onder den voet te werpen; en, bij uitbr., hem onder zijne macht doen bukken, onderwerpen : hij is niets sterk en kan dien kleinen jongen niet eens onderkrijgen; hij heeft hem eindelijk ondergekregen.