(dook onder, is en heeft ondergedoken), (van zwemmers) naar beneden duiken, t. w. onder water: als men te water gaat, is het goed dadelijk onder te duiken; (van verschillende voorw.) onder water duiken, plotseling naar beneden gaan en onder de oppervlakte van het water komen: ’t zwalpend nat bespoelt den steven, die gedurig onderduikt; (van de zon) onder de kim duiken, beneden den gezichteinder verdwijnen: ’s hemels wonder duikt in volle schoonheid on ler; (fig.) ’t vrijheidslicht dook in nevelen onder;
— (van het hoofd) het naar beneden doen duiken, het plotseling naar beneden steken, zoodat het onder iets komt en daardoor bedekt wordt. ONDERDUIKING, v.