Gepubliceerd op 01-11-2018

Onbedacht

betekenis & definitie

bn. bw. (-er, -st), niet bedacht, aan zijne zaken of handelingen en de gevolgen daaruit voortvloeiende niet of te weinig denkende, er de noodige opmerkzaamheid niet aan bestedende, onnadenkend, onbezonnen, onvoorzichtig : een onbedacht jongeling; (overdr.) getuigenis of blijk gevende, dat de pers., wien het aangaat, niet denkt aan hetgeen hij doet of spreekt, dat hij onnadenkend, onbezonnen of onvoorzichtig er mede te werk gaat: onbedachte woorden; o, wreed en onbedacht egoïsme der liefde !;

— een onbedacht oogenblik, een oogenblik waarin iem. in handelen of spreken onnadenkend, onbezonnen of onvoorzichtig te werk gaat: hij heeft het in een onbedacht oogenblik gedaan;
— bw. van wijze, op onbedachte wijze: onbedacht te werk gaan. ONBEDACHTELIJK, bw. ONBEDACHTHEID, v. (w. g.) onbedachtzaamheid.