Naïef bn. bw. (naïever, -st), natuurlijk, ongekunsteld, eenvoudig: naïeve manieren;
— onnoozel, getuigende van beperkt begrip: eene naïeve opmerking; die veronderstelling is toch al te naïef.
Gepubliceerd op 27-09-2018
betekenis & definitie
Naïef bn. bw. (naïever, -st), natuurlijk, ongekunsteld, eenvoudig: naïeve manieren;
— onnoozel, getuigende van beperkt begrip: eene naïeve opmerking; die veronderstelling is toch al te naïef.
Log hier in om direct te kunnen beginnen met schrijven.
Wil je dit begrip toevoegen aan je favorieten? Word dan snel vriend van Ensie en geniet van alle voordelen: