MARONIETEN, m. mv. eene Christensekte aan den Libanon, eene soort van militair gemeenebest vormende; in 1445 onderwierpen zij zich aan den Paus en sinds 1558 betalen zij schatting aan de Porte; hun wereldlijke geestelijken mogen gehuwd zijn, doch na hun wijding geen huwelijk meer aangaan; hun kerktaal is het Syrisch; er is een sterk ontwikkeld kloosterleven.
Inloggen
Log hier in om direct te kunnen beginnen met schrijven.
