LEEUWENTAND, m. (-en), tand van een leeuw;
— (plantk.) een plantengeslacht, tot de samengesteldbloemigen behoorende (leontodon), waarvan twee soorten in ’t wild in Nederland voorkomen: de herfstleeuwentand of hondsbloem (l. autumnalis) en de ruige leeuwentand (l. hastilis); (ook) een der vele namen van de paardenbloem.