KWAADSPREKEND, bn. (-er, -st), geneigd tot kwaadspreken;
...SPREKER, m.,
...SPREEKSTER, v. (-s), die kwaadspreekt;
...SPREKERIJ, v. (-en), achterklap;
...STOKER, m.,
...STOOKSTER, v. (-s), die kwaad spreekt, om iem. te benadeelen, om ruzie te maken enz.;
...TALIG, bn. (-er, -st), (w. g.) kwaadsprekend;
...WILLIG, bn. bw. (-er, -st), met slechte bedoeling, kwalijk gezind, weerspannig; kwaadwillige verlating, zonder wettige oorzaak;
(Ind.) de kwaadwilligen, Atjehers die zich niet onderwerpen;
...WILLIGHEID, v. onwilligheid;
...ZEER, o. (gen.) hoofdzeer;
...ZEERIG, bn. (-er, -st), (w. g.) met hoofdzeer behept;
...ZINNIG, bn. (gew.) driftig; krankzinnig.