Kribbebijter m. (-s), paard, dat ten gevolge van eene slechte spijsvertering, stuiptrekkingen heeft en daarbij in ruif en kribbe bijt; (fig.) hij is een kribbebijter, een gemelijk, slecht gehumeurd mensch;
— (Zuidn.) gierigaard, vrek; (ook) hongerlijder;
...BIJTING, v. zekere paardenziekte; (fig.) het twistzoeken;
...BIJTSTER, v. (-s), (fig.) twistzieke vrouw;
...KAT, v. (-ten), kribbebijtster, kribbige vrouw of meisje.