KEFFER, m. (-s), klein boosaardig hondje;
— (fig.) kijver, blaffer;
— iem. die een ander op hoogen, kijvenden toon bedilt;
— iem. die met nietsbeduidende aanmerkingen voor den dag komt en daarmede de tegenpartij wil bestrijden. KEFFER, m. (-s), KEFSTER, v. (-s), die veel keft, veel babbelt.