INDICTIE, v. bijeenroeping tot eene kerkvergadering; kerkelijke oproeping; (tijdr.) de Romeinsche indictie, tijdkring van vijftiën jaren. In de middeleeuwen werd het jaar der indictie dikwijls in openbare stukken vermeld, het langst in die welke van het Pauselijk Hof uitgaan;
—CIRKEL, m. (-s), tijdkring van 15 jaar;
—GETAL, o. (-len), getal dat aangeeft hoeveel jaren van eene indictie reeds verloopen zijn : men vindt het indictiegetal voor zeker jaar door 3 er bij op te tellen en die som door 15 te deelen; het restgetal is het indictiegetal.