HULPELOOS, bn. bw. (...loozer, -t), zonder hulp, verlaten : hij stond hulpeloos in de vreemde stad; de hulpelooze kleinen; in hulpeloozen staat verkeeren, zoodat geene hulp baat.
HULPELOOSHEID, v.
Inloggen
Log hier in om direct te kunnen beginnen met schrijven.
