GEWIEKT, bn. vleugels hebbende (van vogels, fabelachtige wezens, engelen, pijlen, enz.): de gewiekte zangers van het woud; de gewiekte zonnepaarden:
— (fig.) (dicht.) zich verheffende, vlug: wat pocht gij, trotsche geest, op uw gewiekt vernuft en uw gescherpt verstand;
— vlug, snel voortgaande, vluchtig: gewiekt als een droom.
