GERECHTELIJK, bn. bw. op het gerecht betrekking hebbende een gerechtelijk raadsman;
— gerechtelijke geneeskunde, dat deel der geneeskunde, dat van nut is bij het onderzoek van strafzaken {medicinaforensis);
— voor het gerecht, in rechten geschiedende een gerechtelijk akkoord, gerechtelijke boedelscheiding; een gerechtelijk vonnis;
— bw. in rechten iemand gerechtelijk vervolgen.
