GEHUIFD, bn. (van vrouwen of haar hoofd) eene huif ophebbende; de vrouwen waren voorheen gehuifd;
— (van valken of hun kop) eene huif of kap ophebbende, gekapt: de valken worden gehuifd op de jacht meegenomen; een valk met een gehuifden kop;
— (w. g.) (van wagens) van een huif voorzien, met een linnen kap overdekt: een gehuifde boerenwagen, eene huifkar.