GEESTVERVOERING v. buitengewoon sterke gevoelsverheffing of gemoedsbeweging, van voorbijgaanden aard, die, door een hartstochtelijken ijver of eene veelal aan dweepzucht grenzende vereering voor eene verheven zaak opgewekt, iem. buiten zichzelven brengt, soms wel tot buitensporigheden doet overslaan eene vaderlandsliefde die aan geestvervoering grensde; iem. in geestvervoering brengen, ontsteken enz.,
— (R. K.) bovennatuurlijke verrukking, toe te schrijven aan eene buitengewone inwerking der genade
— het vuur der geestvervoering, het vuur of de gloed eener sterke gemoedsbeweging.