ERWT, (gew. ERT), v. (-en), zekere welbekende plant (pisum), tot de familie der vlinderbloemigen behoorende; de vrucht van deze plant; eene spijs van deze vrucht; doperwt, groene erwt, grauwe erwt, witte erwt, vale erwt, Spaansche erwt;
— (spr.) hij heeft zijne erwtjes in het groen gegeten, hij heeft zijne verdiensten reeds van te voren verteerd;
— (Zuidn.) met zijn gezicht en de erwten gevallen zijn (of gelegen hebben), mottig, pokdalig zijn;
— hij is in de boonen en plukt erwten, hij is geheel in de war;
— (ongewoon) eene verwantschap die men met erwten moet uittellen, zeer verre verwantschap;
— (ook) gezwel aan de voetzool van een paard.