BRIKET, v. (-ten), langwerpig stuk brandstof, vervaardigd uit samengeperst steen- of bruinkolengruis, fijngemalen turf of houtskool vermengd met een pekachtig overblijfsel, door verdamping van steenkolenteer verkregen dat langzaam onder betrekkelijk groote gloeihitte verbrandt;
— (Ind.) briketten zout, in den vorm van briketten geperst. BRIKETTENFABRIEK, v. (-en).
