Beduiveld

betekenis & definitie

BEDUIVELD, BEDUVELD, bn. (gemeenz.) hij stond beduveld te kijken, verbijsterd, verward;

— ben je beduiveld (beduveld) ? ben je mal;
— (Zuidn.) zeer geneigd, sterk gedreven tot: die jongen is beduiveld om altijd zijn broer ie plagen.