BAZUIN, v. (-en), zekere trompet of horen, van zeer krachtigen klank, in verschillende vormen bij allerlei volken in gebruik, vooral vroeger bij de Oostersche volken de bazuin steken, den lof van iem. verkondigen; op de bazuin blazen;
— (thans) geelkoperen schuiftrompet; en naam voor een der krachtigste orgelregisters.
