bn. (-er, -st), geneigd tot angst, angstig gestemd houdt ge mij nu voor zoo angstvallig; ons angstvallig hart;
— (zwakker dan) angstig zij kijkt angstvallig om; een angstvallige blik;
— nauwgezet, zorgvuldig tot in kleinigheden angstvallige waarheidsliefde; eene angstvallige navolging van dit meesterstuk;
— bw. met angstgevoel; met de grootst mogelijke nauwgezetheid hij vermeed angstvallig alle vreemde woorden.
ANGSTVALLIGHEID, v. geneigdheid tot angst, nauwgezetheid; (...heden), (w. g.) bezorgdheid, bekommering die iemands gemoed vervult.
