Afvechten (vocht af, heeft en is afgevochten), iem. zoo lang of zoo fel bevechten, dat hij den strijd moet opgeven, of althans uitgeput en krachteloos dien nauwelijks meer voortzetten kan, vgl. afstrijden;
— zich afvechten, zich afmatten door langdurigen of hevigen strijd de arme soldaten die, in de Fransche legers medegesleept, gedwongen werden zich af ie vechten voor de zaak van den geweldenaar.