AARZELEN, (aarzelde, heeft geaarzeld), (veroud.) al vechtende wijken;
— (thans) uit besluiteloosheid zich bedenken, terugdeinzen, schromen, weifelen; schromen voort te gaan met iets;
— iets aarzelend doen, met schroom, niet uit volle overtuiging;
— zonder aarzelen, onbeschroomd, zonder zich te bedenken; zonder dralen.
AARZELING, v. (-en).
