Wat is de betekenis van aarzelen?

aarzelen - Werkwoord 1. (inerg) onzeker zijn, twijfelen ♢ Hij aarzelde nog wel een beetje, maar ging uiteindelijk toch. Synoniemen dubben, twijfelen, haperen, schromen, talmen Verwante begrippen aarzeling

aarzelen - regelmatig werkwoord uitspraak: aar-ze-len 1. je bent onzeker en je wacht nog even voordat je iets doet ♢ toen hij vroeg of ik over die sloot wilde springen, aarzelde ik Regelmatig werkwoord: aar-ze-len ik...

Een langer dan gebruikelijke (denk)pauze nemen voor een bieding te doen of een kaart bij te spelen. Zie ook: aarzeling

Evenals in de mensenwereld is er in de wereld der woorden stijging en daling. Sommige woorden klim-men in aanzien; andere, die van deftige geboorte waren, raken aan lager wal. Aarzelen is een voorbeeld van het eerste. Vroeger betekende het: achteruitgaan en het hangt dan ook samen met aars: achterste. Allerlei werkwoorden op -elen en -eren, zoals h...

v., drige, driigje, drúskje, wivelje, wifkje, wigewa(r)lje, wilewa(r)lje, skytskoarje, stoatskave, skoarearzje, yn it gat hingje, yn bistân stean, to, yn wetten stean; zonder —, sûnder birie; altijd -d, wifsinnich, wifelsinnich.

...

(aarzelde, heeft geaarzeld), 1. (veroud.) al vechtende wijken; 2. (thans) uit schroom of besluiteloosheid zich weerhouden, schromen, weifelen, niet goed durven [opm.: na aarzelen gebruike men niet om]; schromen voort te gaan met iets: aarzelen in zijn keus; iets aarzelend doen, met schroom, niet uit volle overt...

aarzelde, heeft geaarzeld; eig. achteruitwijken; fig. dralen, weifelen: aarzelen iets te doen, niet terstond durven handelen uit vrees voor de gevolgen.

('a:rzələn) (aarzelde, heeft geaarzeld) [< aars, achteruit wijken] 1. besluiteloos zich bedenken: zonder -. 2. niet durven: iets te doen. Syn. bedenken (zich), dralen, in twijfel staan, schromen, talmen, weifelen. Tgst. doortasten