(worstelde, heeft geworsteld),
1. tak van krachtsport waarbij het doel is de tegenstander door bepaalde grepen en bewegingen op de grond te werpen, zó dat zijn schouders de grond raken: zich oefenen in het worstelen; met iem. worstelen;
2. met inspanning van alle krachten vechten, strijden : tegen iem. worstelen ; hij worstelde om te ontkomen',
3.(fig.) met de dood worstelen, de doodsstrijd strijden ; — tegen de golven, tegen de wind worstelen, zich geducht inspannen om vooruit te komen tegen de golven, de wind in; — veel met tegenspoed te worstelen hebben, te kampen hebben.
