bn. bw. (-er, -st),
1. (bw.) naar als waar is aan te nemen, zoals men mag veronderstellen, denkelijk (iets sterker dan vermoedelijk): hij zal waarschijnlijk komen; u hebt waarschijnlijk gelijk', waarschijnlijk is het zó gegaan ;
2. (bn.) vermoedelijk waar, juist of zo zijnde : de waarschijnlijke ontwikkeling ; — praedicatief: dat lijkt mij heel waarschijnlijk; dat is niet waarschijnlijk;
3. (bw.) geloofwaardig: het klinkt niet erg waarschijnlijk ;
4. (bn.) zo als men in de werkelijkheid aantreft: dat karakter, zijn reactie (zoals in een verhaal voorgesteld) is niet waarschijnlijk.
