(veroordeelde, heeft veroordeeld),
1. het genoemde oordeel uitspreken over, doemen : iem. ter dood, tot gevangenisstraf veroordelen ; — in de kosten veroordeeld worden, die volgens het vonnis moeten betalen ;
abs.: hij is veroordeeld, gevonnist; uit uwe woorden zult gij veroordeeld worden (Matth. 12 : 37);
2. bij oordeel verwerpen, af keuren: iemands gedrag, handelwijze veroordelen ; — een boek veroordelen, af keuren ; — dat veroordeelt zichzelf, het blijkt duidelijk dat dat niet kan.
