(verdedigde, heeft verdedigd),
1. de op het object gerichte aanvallen trachten af te weren, de vijand trachten te keren : een stelling, een vesting, zijn land verdedigen; zich verdedigen, zijn aanvaller trachten af te slaan, zich verweren ;
2. voor een gerecht optreden om iemands belangen te behartigen, pleiten voor iem.: een verdachte, een zaak verdedigen : — (bij uitbr.) iemand verdedigen, voor zijn goed recht opkomen, hem trachten te rechtvaardigen ;
3. (oneig.) een wetsontwerp verdedigen, de er tegen aangevoerde argumenten trachten te weerleggen ; — een mening, een stelling verdedigen, staande houden, betogen dat zij juist is.
