v. (-en),
1. het verbeelden, uitbeelding ;
2. het zich-verbeelden: in de verbeelding, in de gedachte;
3. fantasie, verbeeldingskracht, het vermogen zich willekeurige zaken en toestanden in de geest als reëel voor te stellen: zijn verbeelding laten werken; hij heeft een levendige verbeelding; — in ’t bijz. dit vermogen als factor der dichterlijke werkzaamheid: gevoel, verbeelding, heldenmoed (Da Costa); — (wijsbeg.) willekeurige en onwillekeurige verbeelding, die resp. wel of niet opzettelijk plaats heeft; determinerende verbeelding, die aan een voorstelling allerlei bijzonderheden bij voegt; de abstraherende verbeelding laat allerlei bijzonderheden weg en de combinerende voegt bij en laat weg ;
4. valse voorstelling, waan: dat is louter verbeelding ;
5. inbeelding, verwaandheid : veel verbeelding (van zichzelf) hebben; wat een verbeelding!;
6. dat wat verbeeld, voorgesteld wordt.
