(verantwoordde, heeft verantwoord),
1. rekenschap geven van: gelden verantwoorden-, zijn gedrag, zijn optreden, zijn bevelen verantwoorden; veel te verantwoorden hebben, een grote verplichting op zich hebben; ook: veel op zijn kerfstok hebben;
2. bevredigende rekenschap geven van, rechtvaardigen ; dat kan ik tegenover mijn geweten niet verantwoorden; dat kan ik voor God en de gehele wereld verantwoorden, tegenover iedereen rechtvaardigen ; — dat is niet verantwoord wordt gezegd voor: niet te verantwoorden ;
3. zich verantwoorden, rekenschap afleggen ; bep. bevredigende rekenschap afleggen, zich rechtvaardigen: Agrippa zeide tot Paulus : het is u geoorloofd voor u zelven te spreken. Toen strekte Paulus de hand uit, en verantwoordde zich (Hand. 26 : 1) ;
4. het zwaar te verantwoorden hebben, veel te verduren, te doorstaan hebben, aan geweld blootstaan.
