(stemde toe, heeft toegestemd),
1. (niet alg.) erkennen dat iets bestaat, waar of juist is; toegeven: ik moest de juistheid van haar gezegde toestemmen; toen ik haar vroeg of ze ziek was, stemde ze koel toe;
2. zich akkoord verklaren met iets dat nog gebeuren moet; goedvinden, instemmen met: (overg., ongew.) zij wilden niet toestemmen dat het bruggetje werd afgebroken;
— (abs.) (spr.) wie zwijgt, stemt toe;
— (onoverg.) met het voorz. in: toestemmen in een huwelijk.
