(puncteerde, heeft gepunct eerd), (< Lat.),
1. de punten vaststellen voor —, een eerste ontwerp maken van een plan, overeenkomst of verdrag ; thans meestal punteren (zie ald.);
2. (een tekst) van punten voorzien: Hebreeuws gepuncteerd schrift;
3. (geneesk.) prikken; met een trocart, een scherpe canule of een spits mesje een prik geven in weefsels of organen van het lichaam, b.v. om vocht weg te nemen; een punctie uitvoeren.
