(preekte, heeft gepreekt),
1. Gods woord, het geloof in het openbaar verkondigen : over iets preken ; voor stoelen en banken preken ; voor dove oren preken, geen gehoor vinden ; — de dominee preekt maar ééns voor zijn geld, gezegd tot iem. voor wie men zijn woorden niet wil herhalen; — (spr.) als de vos de passie preekt, boer pas op je ganzen! als een huichelaar mooi praat en gaat zedemeesteren, neem u dan in acht;
2. een predikatie houden : wie preekt er vandaag?
3. (oneig.) zedenmeesteren.
