m. (-en),
1. bekleding met riet, rijshout, puin enz. om de onderliggende bodem tegen de werking van overstortend of aflopend water te beschermen ; rijzen berm op de bodem van een stromend water aangebracht om ontgronding te voorkomen; stortebed; —
2. vlakke bedekking met rijshout die afvloeiend water doorlaat, maar het daarin aanwezige slib terughoudt.