m. (...stenen),
1. bewerkt blok natuursteen op een hoek van een gebouw, als bindsteen of tot opsluiting en tevens tot versiering of tot afsluiting van vrijstaand metselwerk ;
2. (fig.) dat is een hoeksteen om op te bouwen ; — steunpilaar, de persoon of zaak waarop alles rust : het fundament waarvan Jezus Christus is de uiterste hoeksteen (Ephes. 2 : 20); het gezin is de hoeksteen der maatschappij.