Groot woordenboek der Nederlandse taal

Van Dale Uitgevers (1950)

Gepubliceerd op 01-01-2021

Bloten

betekenis & definitie

(blootte, heeft gebloot), blootmaken (niet in vrij gebruik): duinen van helm bloten, beroven; — land bloten, hinderlijke of schadelijke planten uittrekken, afhakken, molshopen effenen enz.; het gras dat het vee in een weide niet eet afmaaien, vandaar blootgras en bloothooi;

2. (gew.) was inzamelen (door de byen);
3. ploten (zie ald.).

< >