(bevond, heeft bevonden),
1. iets (dat in een bep. van gesteldh. of een bijzin wordt uitgedrukt) als resultaat van een waarneming, een onderzoek vaststellen : ik bevond, dat de zo geroemde schilderij van zeer middelmatige kunstwaarde was ; — tot het besef komen dat iets of iem. zó is als door een bep. van gesteldh. wordt uitgedrukt; gezien en goed bevonden, formule tot goedkeuring van een geschreven stuk; —
2. wederk., in een zekere toestand zijn: ik bevind mij wel; zich wel bij iets bevinden, ervaren hebben dat het goed (voor ons) is ; — aanwezig zijn : het manuscript bevindt zich in de Kon. Bibliotheek ; zich in gevaar bevinden, zijn, verkeren ; zich te Amsterdam bevinden, zijn; zich in de mogelijkheid, in de gelegenheid bevinden, zijn.
