(Lat.), een betoog of bewijs, gekozen met het oog op de persoon met wie men disputeert, dus gebruik makende van diens eigen argumenten of wijze van disputeren ; — argumen'tum ad ignoran'tiam, een bewijs, gebaseerd op de onwetendheid van de tegenpartij; — argumen'tum ad invi'diam, argument waarbij men speculeert op afgunst of lage hartstochten ; — argumen'tum ad po'pulum, een argument dat gericht is op het volk, dat speculeert op het vooroordeel van de massa ; — argumen'tum ad rem, argument dat de zaak zelf raakt (tgov. argumentum ad hominem); — argumen'tum ad verecun'diam, een argument dat een beroep doet op het natuurlijk schaamtegevoel van de tegenstander ; — argumen'tum baculi'num, een stokargument, een doorslaand argument; — argumen’tum e(x) silen’tio, argument berustend op stilzwijgen, op het feit dat ergens iets niet gezegd wordt.
Inloggen
Log hier in om direct te kunnen beginnen met schrijven.
Favorieten
Wil je dit begrip toevoegen aan je favorieten? Word dan snel vriend van Ensie en geniet van alle voordelen:
- Je eigen Ensie account
- Direct toegang tot alle zoekresultaten
- Volledige advertentievrije website
- Gratis boek cadeau als welkomstgeschenk