Een zedendelict is een strafbare handeling waarbij men in brede zin de normen die binnen de maatschappelijke context passen overtreedt. Zedendelicten hebben vaak te maken met seksuele handelingen, zoals verkrachting en aanranding.
Zedendelicten hebben altijd betrekking op het overtreden van een bepaald moraal. Onder moraal worden handelingen verstaan die binnen een maatschappelijke context als correct worden gezien. Een zedendelict gaat juist tegen deze moraal in. In andere worden, het gaat bij een zedendelict om aantasting van de gangbare fatsoensnormen. In de praktijk betekend dit dat zedendelicten altijd iets te maken hebben met seksueel misbruik, bijvoorbeeld aanranding of verkrachting. Ook in het bezit hebben van kinderpornografie of sommige vormen van huiselijk geweld worden gezien als zedendelicten.
Het is vaak moeilijk om vast te stellen of iemand daadwerkelijk een zedendelict heeft begaan, terwijl het vrij simpel is om iemand aan te klagen voor een zedendelict. Het komt daarom nog wel eens voor dat mensen ten onrechte worden beschuldigd van een zedendelict. Hier kleeft echter een dusdanig stigma aan vast, dat men vaak niet meer terug kan keren naar hun oude leven.
In Nederland liggen zedendelicten vaak erg gevoelig. Meestal gaat het bekend maken van een grote zedenzaak gepaard met een maatschappelijke discussie en de hierbij gepaarde ophef. Enkele voorbeelden van bekende zedenzaken zijn die tegen zwemleraar Benno L., De Valkenburgse zedenzaak, en verschillende zaken tegen de Rooms-katholieke kerk voor seksueel misbruik van minderjarige kinderen. De straf voor een zedendelict kan in de praktijk erg variëren. Over het algemeen is het niet ongebruikelijk om veroordeelde verdachten een zeer hoge gevangenisstraf op te leggen.
