Valkenburgh (lukas van) - geb. omstreeks 1540 te Mechelen, gest. waarschijnlijk 1625 te Brussel. Vlaamsch landschapschilder. In 1560 werd hij als leerling, in 1564 als meester in het gilde te Mechelen vermeld; in 1566 vluchtte hij als Protestant naar Aken en Luik (?) en was later ook te Frankfort werkzaam. In 1580 trad hij in dienst van Aartshertog Matthias, stadhouder der Nederlanden, voor wien hij ook in Linz werkte.
Het is bekend, dat hij in 1597 in Nürnberg woonde, terwijl Sandrart hem daar in 1622 nog aantrof. Later schijnt hij weer naar Brussel te zijn teruggekeerd. Behalve landschappen schilderde hij ook portretten en miniaturen, maar als landschapschilder is hij toch het meest bekend. Zijn stijl vertegenwoordigt den eigenaardigen trant der laat 16de-eeuwsche Romanistische kunst in de Zuidelijke Nederlanden, die voornamelijk zoekt naar een fantastisch uitbeelden van boschrijke streken, met onwaarschijnlijke belichting. Deze stijl heeft zich ontwikkeld uit het geconstrueerde landschap der primitieve schilderkunst, waar het als ensceneering diende ; nu het landschap ter wille van zichzelf wordt geschilderd, gaat de fantastische uitbeelding ervan aan de naturalistische vooraf. Toch zijn L. v. Valkenburgh, Stalbemt, Mirou, Jan Brueghel e. a. te waardeeren om hun artistieke zienswijze en beteekenen zij voor de landschapschilderkunst een nieuwe en belangrijke episode. Litt. en opgave der werken bij Wurzbach, Niederl. Künstlerlexikon.
