Subrogatie

betekenis & definitie

Subrogatie - het in de rechten van den schuldeischer treden door een derde, die dezen heeft betaald (art. 1436 B.W.). Zij is bij overeenkomst alleen mogelijk, wanneer de schuldeischer uitdrukkelijk en gelijktijdig met de ontvangst der betaling van den derde, dezen doet treden in de rechten, rechtsvorderingen, voorrechten en hypotheken, welke hij ten laste van den schuldenaar heeft. Wanneer de schuldenaar geld opneemt, om zijn schuld te betalen, moet om den geldschieter in de rechten van den schuldeischer te doen treden, zoowel de akte van geldopneming als de kwijting bij authentieke akte worden verleden en moet in beide det doel der geldleening worden vermeld. Voor deze subrog. is medewerking van den schuldeischer niet noodig (art. 1437 B.W.). Uit kracht der wet heeft subrog. plaats: — 1) ten behoeve van wie, zelf schuldeischer, een anderen schuldeischer, die uit hoofde van bevoorrechte schuld of hypotheek, een beter recht heeft, voldoet; — 2) ten behoeve van den kooper van onroerend goed, die den koopprijs besteedt tot betaling der hypothecaire schuldeischers ; — 3) ten behoeve van wie, met anderen, of voor anderen, gehouden tot voldoening eener schuld, belang had haar te voldoen ; — 4) ten behoeve van den erfgenaam, die, een boedel onder voorrecht van boedelbeschrijving aanvaard hebbende, de schulden der nalatenschap uit eigen beurs betaald heeft (art. 1438 B.W.). — Andere gevallen van wettel, subrog. bevatten artt. 1152 (legataris betaalt voor erfgenamen schuld, waarvoor het gelegateerde is verhypothekeerd), 1246 (derde bezitter van onr. goed, betaalt voor schuldenaren schuld, waarvoor het goed is verhypothekeerd), 177 K. (betaling van een wissel ter eere van een ander), 284 K. (betaling schade door verzekeraar), 89 en 110 Ongevallenwet enz. — Zie ook art. 1439 B.W.