Structuur - van den bodem. Hieronder verstaat men de onderlinge rangschikking der bodemdeeltjes. Men onderscheidt korrel- en kruimel-s. Bij de laatste zijn de afzonderlijke korrels door adhesie (op kleigronden) of door een bindmiddel (b.v. humus) op zandgronden tot kleinere en grootere kruimels samengevoegd.
De korrel-s. is voor den grond een ongewenschte toestand; op een zuiveren zandgrond toch vormen de betrekkelijk groote korrels holten, welke te groot zijn om het water capillair vast te houden. Een kleigrond met korrel-s. daarentegen vormt in zoo’n toestand, door de uiterst kleine korreltjes, uitsluitend capillaire holten en bezit geen grootere luchtholten, noodig voor de wortelademhaling. Het doel van de grondverbetering is den bodem een goede kruimel-s. te geven, telkens als deze door den plantengroei of de weersinvloeden verloren is gegaan, ten einde een zoo goed mogelijke verhouding tusschen lucht- en waterhoudende ruimten in den bodem te verkrijgen.
