Wat is de betekenis van structuur?

Opbouw of bouwwijze van objecten.

structuur - Zelfstandignaamwoord 1. de interne opmaak van een geheel ♢ Wat is de structuur van dat blad? 2. de manier waarop een samengesteld geheel is opgebouwd Verwante begrippen opbouw, samenstelling, textuur, weefsel, structureren

structuur - zelfstandig naamwoord uitspraak: struc-tuur 1. hoe iets in elkaar zit ♢ hoe is de structuur van de bodem in dat gebied? Zelfstandig naamwoord: struc-tuur de structuur de stru...

Aan de oppervlakte van het materiaal kun je zien hoe het ontstaan is. Bijvoorbeeld een patroon van kant.

De structuur is: 1) alg.: opbouw; samenstelling; de manier waarop kleinere delen tot één groot geheel zijn samengevoegd of georganiseerd, bijv. de structuur van suiker bestaat uit kristallen, klei uit plaatjes; 2) (beeldend): het woord structuur beschrijft iedere eigenschap van het oppervlak, die laat zien hoe het ruwe materiaal of de grondstof ont...

[Lat. structura, van struere, structum = in rijen neerleggen (vgl. sternere = uitspreiden), in lagen op elkaar leggen, opstapelen, bouwen] bouw, wijze van samenstelling uit onderdelen.

(struktuur) bouw; inwendige bouw van een stof; wijze van rangschikking

Hoeveelheid informatie ordenen.

structuur - De elementen of delen van een entiteit en hun onderlinge relaties, vaak met betrekking tot de manier waarop ze zijn georganiseerd of opgebouwd.